We kondigden laatst al aan dat er ook een nieuwe Oost Europa gids komt. Een van de campings die daar in komt kunnen we nu al op onze site presenteren: camping Slovakia in, je raadt het al... Slowakije, gelegen in de zuidelijke en milde regio Banska Bystrica. Dit is een fijne rustieke camping op een ruim landgoed van bijna 15 ha. Naast kamperen met je eigen tent, caravan, camper of vouwwagen kun je er ook een luxe tent huren of een kamer. In de regio is veel te zien en te ondernemen en zelfs een uitstapje naar prachtig Boedapest (1,5 uur rijden) is goed te doen. De camping staat onder Nederlands beheer van Betty Bakker. 

Via een recensie van één van onze gidsen kwam ik in contact met een collega blogger die ik nog niet kende en graag met je wil delen! Het heet kampeermeneer.nl. Hier vind je allerlei kampeernieuwtjes, tips, spreuken en verhalen maar ook onderwerpen die ons allemaal bezighouden zoals: wat is de beste vouwwagen voor mij? Of lekker geestelijk worstelen of je nou uit de tent gaat voor een vouwwagen of caravan! We kennen het allemaal. De site ziet er professioneel uit en wordt gemaakt door de kampeermeneer zelf: Tjerk. Het ziet er ook rustig uit, niet vol met niet toepasselijke reclame die om aandacht schreeuwt! En zoals je weet, denken wij daar ook zo over... Nu het zonnetje weer voorzichtig begint te schijnen en we langzaam weer zin krijgen om de uitrusting tevoorschijn te halen kun je hier dus ook lekker in de stemming komen!

Zoals met elke hobby ben je ook met kamperen vaak bezig af te wegen welk product je het beste kan kiezen. En dat is een deel van de lol! Bij mij op de camping gaat het onder andere heel vaak over de slaapmatten. Begrijpelijk, tijdens je kampeervakantie wil je lekker slapen. De keuze self- inflatable mat of luchtbed komt dan vanzelfsprekend omhoog. Het luchtbed heeft nog wel een beetje de naam ouderwets of voor amateur kampeerders te zijn, is dat terecht? Even een rijtje afwegingspunten om te beginnen:

• Een luchtbed is meestal veel goedkoper dan een self-inflatable mat. 
• Er bestaan lichtgewicht luchtbedden maar de traditionele luchtbedden zijn zwaarder dan de zelf-inflatable mat. De lichtgewicht luchtbedden zijn wel prijzig. Het geteste exemplaar is 4 kg. Qua pakmaat is het luchtbed weer kleiner. Deze is strak opgevouwen: 35x30x12
• Een self-inflatable isoleert, een luchtbed amper. (schuim tegen lucht)
• Een luchtbed geeft meer werk ivm opppompen.
• Een luchtbed is wel makkelijker in 2-persoons te krijgen.
• Een luchtbed is wel gevoeliger voor lekkage.
• Een luchtbed is gevoelig voor temperatuurs wisselingen. Hoe kouder het wordt, hoe zachter het luchtbed.

Ik stel me zo voor dat als je vaak en langer kampeert, je kiest voor een goede self-inflatable maar dat er momenten zijn waar een luchtbed handig is. Je wilt bijvoorbeeld het kamperen eerst eens proberen? Of je hebt een kleine auto? Of er komt een vriendje of vriendinnetje logeren tijdens de trip? (of thuis natuurlijk)

Ik kreeg van de firma www.Goedkoopluchtbed.nl een luchtbed opgestuurd om eens te proberen. (let op: wij worden niet gesponsord!) Het ging om het model Intex Prestige Downy Full, wat een smal tweepersoonsbed is van: 1.37 x 1.91 x 0.22. Het prestige slaat op de luxere, dikkere uitvoering in een mooie groene kleur. (op de foto boven lijkt het wat grijzer, maar het is donkergroen) Het downy op de zachte velours afwerking van de bovenkant, al had ik persoonlijk een andere naam gekozen. Bij het luchtbed wordt een electrische pomp op batterijen meegeleverd (batterijen zelf kopen) die kan blazen en zuigen via een stevige mond met membraam op het luchtbed. Na het even wennen aan hoe die hulpstukjes in elkaar zitten gaat dit prima en is je luchtbed in 2 minuten vol maar niet knalhard. Dat wordt overigens ook afgeraden. Beetje jammer vond ik dat er geen 12v aansluiting op de pomp zat, zo ben je wel afhankelijk van batterijen (niet iedere hand- of voetpomp past op het mondstuk nl) Eenmaal opgeblazen heb je inderdaad een comfortabel bed, waar ik met mijn 1.92 wel met de voeten uitstak. De tijd van de ronde buizen en diepe dalen in een luchtbed is gelukkig voorbij en je ligt echt comfortabel op het licht geribbelde maar vlakke velourse bovendeel. Dit heeft ook als voordeel dat je er niet op glijdt. Je hebt al een aardig goede en dikke self-inflatable nodig wil je niet met je heup op de grond komen als je op je zij ligt (afhankelijk van gewicht, uiteraard) maar op de Intex prestige is dat zeker niet het geval en ik weeg 93 kg. Dus, ja hoor, daar kun je zeker in je uppie lekker op slapen. Met z'n tweetjes wordt het wat krap tenzij je nog heel erg verliefd (en niet te groot) bent, natuurlijk!

Zou ik dit luchtbed kopen? Als hardcore kampeerder niet, maar zeker wel in het geval van 1 van de boven genoemde redenen wanneer je niet meteen een dure self-inflatable wilt kopen. Je hebt dan voor slechts 34,95€ een lekker bed (de 1 persoons kost 28,-€) dat nog aardig robuust is. Mijn hond van 25 kg sprong er op en ik was niet al te bezorgd maar dat is natuurlijk niet de bedoeling met die scherpe nageltjes. Je zou wel kunnen zeggen dat het luchtbed volwassen is geworden. Die prijs is een fractie van een goede self-inflatable, die vaak 1- persoons al tussen 150-200 euro zitten, al gaan die in de regel wel (veel) langer mee. Ik heb bijvoorbeeld thermarests van 30 jaar oud die het nog gewoon doen. Dus kies vooral op hoe en hoe vaak je het bed gebruikt... 

Met dank aan Ellen van www.Goedkoopluchtbed.nl voor het ter beschikking stellen van het bed, uiteraard hebben zij veel meer modellen in diverse prijsklassen.

In onze Nederland-België gids vindt u op bladzijde 92: Camping Pont de Deulin, aan de Ourthe bij Hotton. Deze camping heeft onlangs nieuwe eigenaars gekregen: de familie Putzeys. Lees hier een kort verslag van hun zoektocht. Wij wensen de familie Putzeys veel succes met dit nieuwe avontuur! 

In augustus vertrokken we (mijn man, ik en onze drie kinderen) op zoek naar onze droomcamping. Het was een lang gekoesterde droom die we niet wilden opbergen. Met onze auto en caravan gingen we op pad. We hadden ons huis in België verkocht en trokken naar Frankrijk om onze droomcamping te zoeken.

Na drie maanden hielden we het in Frankrijk voor bekeken. We vonden niet de geschikte plek en besloten we verder door te reizen naar Spanje (de regio van Murcia). In Spanje was het weer prachtig en de mensen vriendelijk, maar toch voelden we dat het niet thuis was. Tot die ene dag dat ik op internet aan het surfen was en mijn oog viel op een camping die te koop stond in de Ardennen. Ik zette mijn man op vliegtuig om te gaan kijken en 2 weken later stonden we met de verhuisdozen voor ons nieuwe huis. De camping is gelegen in Hotton, vlakbij de rivier de Ourthe. Het zicht is er prachtig langs het water met uitkijk op de velden. Er is zoveel te zien en te beleven. Het seizoen gaat bijna van start en hebben nog zoveel plannen, maar ik voel alles komt goed …. Ons avontuur is niet voor niets geweest. We hebben zoveel gezien, geleerd en beleefd en nu kunnen we al onze ervaringen omzetten in de praktijk. Zorgen dat de mensen een onvergetelijke, rustgevende vakantie hebben.

De klok staat weer op zomertijd, de blaadjes worden groen en campings worden weer uit hun winterslaap gehaald! Dat betekent dus ook weer campings bezoeken voor #roadtripsvanbert. Volgende week maak ik mijn eerste trip van dit jaar naar de Vendée en Bretagne. Later dit voorjaar staan meer trips in Nederland, Frankrijk en Portugal gepland. In september ga ik naar Italië en Oost-Europa. Je kunt deze trips volgen op dit blog, Facebook, Twitter, Instagram en binnenkort ook met korte filmpjes op Youtube! 

De foto is van "Le Cheval Rouge" (Bretagne)

Ik was al een tijd niet meer in Bretagne geweest en had echt zin om daar weer eens te gaan kijken. Het weerbericht zag er gelukkig redelijk uit. Het gaf me ook de gelegenheid om eens een kleine Karsten tent te testen evenals een dikke Thermarest mat (waarover meer in andere blogs) Vanaf mijn camping naar het puntje van Bretagne is een dikke 800 km. Ik besloot dwars door te steken via Montlucon, Guéret, Poitiers en La Roche sur Yon om de eerste avond in de Vendée te belanden. (530 km) Dan pak ik de campings aldaar ook meteen even mee! Ik kan het niet laten om dan onderweg af en toe een stukje binnendoor te rijden over D-wegen. Dat is zoveel leuker en soms zelfs net zo snel! Het chauffeurs leven wordt je in het voorjaar wel wat lastig gemaakt door de vele deviations. (wegomleidingen) Voordeel ervan is wel dat de wegen er in Frankrijk meestal fantastisch bijliggen. Wat mij ook opviel is het explosief groeiende aantal flitsers. Ik rijd niet hard maar al mijmerend met 2 km te hard vol in je tetter geflitst worden op een verlaten weg blijft frustrerend. Ik zou eerst een bezoekje brengen aan het echtpaar Vrignaud van camping Tranquillité. Dit is echt rustiek kamperen op hun voormalige boerderij in de wetlands achter de kust. Heel rustig gelegen en met de luxe van een zwembad. Daarbij deed de voorjaarszon al goed haar best. Eindpunt van de dag zou zijn Camping La Forêt. Hier werd ik op uiterst vriendelijke wijze ontvangen door Greg en Wiebke. Deze camping heeft een beetje een bijzondere positie in Rustiek Kamperen. Hij is tussen de honderden reuzencampings vol met mobilehomes in Vendée klein, groen en persoonlijk gebleven, ze werken er uiterst ecologisch en de ligging is fantastisch op een steenworp afstand van strand, bos en fietspaden. Je kunt er natuurlijk niet de rusticiteit van een boerencamping verwachten maar als je in Saint Jean de Monts wilt staan is dit de beste keus. Er staan wat mobilehomes (minderheid) maar er zijn genoeg fijne beschutte plekken in het groen en de sfeer is echt die van een kleine camping ondanks de toch 60 plaatsen. Ik vergeet bijna: het sanitair behoort tot de top van wat ik gezien heb. Een wandelingetje door het bos brengt je naar het gigantische strand, en als je, zoals ik, een hond bij je hebt: die mag los (op camping aangelijnd) en heeft de tijd van zijn leven. Op de camping is een hondendouche! Na een gezellig maaltje met coquilles St. Jacques en een witte streekwijn werd het tijd om mijn opblaasbare huisje eens op te zoeken....

Zie hier een filmpje over dit deel van de reis!

Vanaf la Forêt wilde ik eerst langs de kust rijden en bij St. Nazaire de brug nemen over de monding van de Loire. Op advies van de camping eigenaar Gregory maakte ik echter een ommetje door de Marais. Ondanks dat de Vendée qua zonne-uren bij de Franse top hoort was het helaas een beetje bewolkt. Toch was het ommetje door dit bijzondere landschap de moeite waard en deed het af en toe zelfs aan onze eigen natte lage landen denken! Het Marais Breton van de Vendée strekt zich uit over 45.000 ha met vaarten, kanalen, vochtige weilanden en heeft voor Frankrijk unieke polders. De D64 langs het dorp Machecoul steekt er dwars doorheen. Bijkomend voordeel was dat ik zo nog een bezoek kon brengen aan een extra camping: Le Relais des Garennes. Deze fijne mini-camping ligt net onder Nantes bij het dorp Montbert rondom een afgelegen boerderij. Vanaf de hoeve kun je door de natuur naar het dorp lopen. Het is een oase van groen, bloemen en water en eigendom van de sympathieke Francaise Odile Gendron en haar man, tevens uitvinder, Philippe. Je vindt deze camping in onze gids op nummer 37. Een aanrader, zeker omdat er in die hoek weinig rustieke campings zijn. Gewapend met een muscadet uit de streek ging ik weer op mijn weg en stak bij Nantes de Loire over. Deze langste rivier van Frankrijk was ik gisteren, 600 km geleden, vlak bij mijn camping de andere kant op ook al overgestoken. Hierna volgde een wat saaiere weg richting Pont-Château waar mijn volgende doel lag: camping du Bois de Beaumard. Deze camping is een jaar of 5 geleden in kwijnende staat overgenomen door het Franse stel Sandra en Samuel die hard aan het werk zijn gegaan om er weer wat moois van te maken. Op dit moment werd een deel van het sanitair vernieuwd. De camping ligt midden in het bos (bois de Beaumard!) bij een landhuis met een grote vijver, en is verder traditioneel maar ruim en groen opgezet. Een prima keus voor een paar dagen in dit gebied of als tussenstop. De dag was nog jong en ik had al twee campings gezien: op naar Bretagne!

De foto is bij de waterpartijen bij camping les Garennes, foto van de camping zelf ivm wat somber weer toen ik er was.

Kijk ook op youtube voor filmpjes over deze trip!

Het makkelijkst om in Bretagne aan de zuidkant van oost naar west te komen is de tolvrije N165. Ik moet wel die kant op, nog helemaal naar Finisterre, maar ik heb andere plannen. Ik kom namelijk vlak langs de Golfe du Morbihan. Dit is een binnenzee vol met eilanden en een bijna subtropisch klimaat. Het ligt onder de stad Vannes, die ook zeker een bezoek waard is. Voor Vannes heb ik geen tijd maar wel voor een toeristische route langs de Golf. Daarnaast is het lunchtijd en ik ben er van overtuigd dat ik, zoals overal in Frankrijk, wel een goed bakkertje zal vinden in een van de dorpen. Ik neem dus de D20 naar Surzur. Ik heb nog een reden om naar Surzur te gaan: de geheimzinnige camping! Bij dit dorp ligt een oud kasteel in het groen waar een camping was. Deze stond ook in de gids. De camping raakte in verval, was ook een tijd gesloten en verdween uit de gids. Toen ontving ik een paar jaar geleden opeens enthousiaste berichten van kampeerders dat "Au Manoir" weer open was en weliswaar zeer eenvoudig, wel leuk en rustiek. Dus mocht het campinkje weer in de gids. Helaas was de vreugde van korte duur, er kwamen berichten dat het toch weer gesloten was. Ik besloot dus maar eens met mijn eigen ogen te gaan kijken hoe de vork in de steel zat bij deze besluitloze camping. Misschien een praatje met de kasteelheer voor een definitief antwoord? Na even zoeken vond ik aan de rand van het dorp de toegangspoort met een grote ketting: fermé. Het zag er inderdaad heel verlaten en volledig dichtgegroeid uit. Er was ook niemand te zien, jammer. Dus lezers van de gids, ga niet meer naar nummer 32, nummer 35 is een goed alternatief, al ligt dat wel verder van de zee. Zo kom je onderweg af en toe de beperkingen tegen van gedrukte media! Daarna bezocht ik bij Sarzeau het wel in perfecte staat verkerende château de Suscinio. Dit ligt in een moerassig gebied aan een prachtige ruime baai, waar ik mijn zojuist ingeslagen picknick nuttigde en de hond uitliet die nodig zijn energie kwijt moest. Als Persoonlijke Standaard Uitrusting heb ik achterin de auto: een visserstoel en zo'n krukje waar je een tafelblad op kan leggen, ideaal voor instant picknicken zonder op de grond te hoeven zitten! Later bleek dat er 100 m verderop prima picknicktafels waren opgesteld... De GR 34 wandelroute loopt hier trouwens helemaal langs de kust, een prachtige wandeling. Via kleine wegen probeer ik daarna zo dicht mogelijk langs de golf weer naar de grote weg te rijden. Die huisjes hier zijn ook wel erg charmant, mijn klussershart begint al wat sneller te kloppen. Zou er nog ergens een opknappertje staan? Alsof er nog niet genoeg te klussen is op de eigen camping! Aardig, maar nu helaas niet mogelijk, is dat sommige eilanden in de golf bereikbaar zijn bij laag tij. Bij hoog tij ligt de weg dan onder water. 

Kijk ook op youtube voor korte filmpjes over deze trip!

Nu niet allemaal gaan bellen en mailen om aandelen want beursgenoteerd zal Rustiek niet worden! Wel aanwezig zijn we op de Kampeer en Caravan beurs van 11 t/m 15 oktober 2017. Kom bij ons op bezoek op de gezellige stand en laat je voorlichten over de voor jou ideale rustieke camping(s) voor 2018! Uiteraard hebben we materiaal over de campings bij ons en zijn de gidsen er ook allemaal te koop. Ook zullen er (niet de hele tijd) campinghouders en auteurs aanwezig zijn. We kijken er naar uit en zien je graag langskomen! 

Landaul, het dorp van camping Pied à Terre, mijn volgende stop, ligt niet ver van de grote weg en is dus ook zeer geschikt voor een stopover. De camping zelf ligt geheel in het groen op een helling. Je hebt keuze uit bijna wildkamperen met uitzicht maar ver naar het sanitair of een "gewone" maar ruim en groene plek wat dichterbij. De aankomst is bij een groepje uiterst charmante Btretonse huisjes met een kapel, in de huisjes zijn ook gîtes te huur. Ik word opgevangen door de eigenaar Alain en vergaap me eerst even aan zijn uitgebreide collectie gitaren. Vroeger was hij vertegenwoordiger van "Musicman" en tegenwoordig campingbaas/gitaarleraar. Als amateur gitaristje spreekt mij dit uiteraard aan! Alain heeft eerlijk gezegd ook wel wat van een ouwe rocker! Het is een fijn, eenvoudig campinkje zonder capsones en heel rustig. Hierna moet ik een stukje het binnenland in richting Plouay en dan wat verder langs de rivier Scorff naar Pont-Calleck. Hier blijkt een unieke camping te zijn. Een verwaarloosd terrein met een immens landhuis werd een jaar of vijf geleden gekocht door de Franse familie Bichon. (In onze gids staat per abuis dat het een Engelse familie is: excuus!) Zij hadden hun grote pretpark verkocht, wilden met pensioen en zo kon dochter Kathy mooi voor de nieuwe camping: de Pont-Calleck zorgen. Ik denk dat gepensioneerden nog nooit zo hard gewerkt hebben (ze zijn nog steeds bezig!) want er is iets zeer fraais ontstaan en het is bijna allemaal zelfgemaakt. Je kunt ook zien dat er niet bezuinigd is op kwaliteit. Het geheel is met smaak maar ook originaliteit opgezet: veel natuursteen, hout, veel bloemen en planten en speelse niveauverschillen op het terrein. Er is wat verhuur maar dit staat apart van de kampeerplekken. Het geheel ligt aan een bos en je loopt zo naar beneden, naar de rivier. Ze hebben het goed voor elkaar en Kathy is een charmante gastvrouw die ook het milieu hoog in het vaandel heeft staan. Een aanrader dus en ik besluit, ondanks dat het nog redelijk vroeg is, hier lekker te blijven staan met mijn tentje, dit mede door de gastvrijheid van de Bichon's.

Op de foto zie je een logeerhuisje (ook geweldig voor de kinderen) die ik erg leuk vond op camping de Pont Calleck.

 Kijk ook op youtube voor korte filmpjes over deze trip!